โควิด-19

มนพร ศรีศุทธยานนท์…

วิกานดา ติโมเนน ครูสอนเด็กไทยในฟินแลนด์ เล่าประสบการณ์เมื่อเจอโควิด 19 กฎหมายฉุกเฉินที่ออกมาใช้นั้นผ่านการพิจารณาของสภา ลูกจ้างที่ถูกเลิกจ้างส่วนใหญ่เป็นสมาชิกกองทุนประกันการว่างงาน ปัญหาเรื่องปากท้องจึงยังไม่หนักมาก

นักศึกษาป.โท ในญี่ปุ่นชวนตั้งประเด็นต่อ "ภาพลักษณ์" ที่คนไทยมองว่า ในวิกฤติโควิด 19 ชาวญี่ปุ่นอาจไม่ได้มีวินัยที่เรียบร้อยนัก ซ้ำยังมีค่านิยม "หัวเก่า" ทำให้ไม่สามารถทำงานจากที่บ้านได้ รัฐบาลพยายามรักษาการใช้ชีวิตปกติ โดยการตรวจหาเชื้อน้อย ซึ่งต่อมาประชาชนมองว่า เป็นนโยบายที่ผิดพลาด

นักวิจัยด้านระบาดวิทยา เล่าวิธีการรับมือโควิด 19 ในเดนมาร์กซึ่งเป็นประเทศยุโรปที่ขยับตัวเร็ว โดยไม่มีการเคอร์ฟิว เพราะการห้ามรวมตัวกันนั้นได้เพิ่ม social distancing อยู่แล้ว ผู้เขียนชี้ว่า เดนมาร์กพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า รัฐประชาธิปไตยและรัฐสวัสดิการสามารถลดการติดเชื้อและลดผลกระทบทางเศรษฐกิจได้

ในเรือนจำแมริออน ในเขตหนึ่งของรัฐโอไฮโอ สหรัฐอเมริกา ที่มีจำนวนนักโทษทั้งหมดประมาณ 2,600 คน มีนักโทษติดเชื้อ COVID-19 ไปแล้ว 1,950 ราย (21 เมษายน 2563) คิดเป็นมากกว่า 70 % ของนักโทษทั้งหมด มาดูกันว่าหลังจากนี้เขามีมาตรการจัดการอย่างไร

สหรัฐอเมริกาเป็นหนึ่งในประเทศมหาอำนาจของโลกที่มีความเจริญทางด้านเศรษฐกิจและกองทัพที่เข้มแข็ง ทว่าเมื่อเกิดการแพร่ระบาดของโควิด-19 การตอบสนองโดยภาครัฐในช่วงแรกกลับเป็นไปอย่างล่าช้าจนทำให้ไวรัสโคโรนาระบาดไปทั่วประเทศ อย่างไรก็ตามเมื่อรัฐบาลทั้งส่วนกลางและท้องถิ่นเริ่มตั้งหลักได้ก็มีการนำมาตรการที่เข้มงวดต่างๆ มาใช้และบางเมืองก็มีมาตรการดูแลกลุ่มคนเปราะบางอย่างคนไร้บ้านซึ่งทางการไทยน่าจะได้ศึกษาและนำมาปรับใช้

ผู้เขียนเป็นประชาชนตาดำๆ คนหนึ่งที่อยากเห็นการเปลี่ยนแปลงในเมืองไทย ปัจจุบันรับใช้ประชาชนอยู่ที่เยอรมนี เขียนเล่าการจัดการโควิดที่ประชาชนเชื่อมั่น พร้อมร่วมมือกับรัฐบาล หลังใช้มาตรการฉุกเฉินและเคอร์ฟิว เยอรมนีก็กำลังทยอยให้ร้านค้ากลับมาเปิดได้ ปัจจัยสำคัญหนึ่งคือ การเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบอย่างจริงจังและทั่วถึง

คนไทยในเยอรมนีรีวิวมาตรการรับมือโควิด ในฐานะที่เยอรมนีมีผู้ติดเชื้อมากแต่เสียชีวิตน้อย สามประเด็นหลักที่ชวนเรียนรู้ คือ ประสิทธิภาพในการจัดการแก้ไขปัญหา, จิตวิทยาทางสังคม ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน และการหาสมดุลระหว่างการใช้มาตรการเข้มงวดเพื่อปกป้องสุขภาพ กับการรักษาสิทธิและเสรีภาพ

ในวิกฤติการระบาดของโรคโควิด-19 ได้สะท้อนให้เห็นจุดอ่อนของรัฐธรรมนูญ ปี 2560 ที่ออกแบบมาให้พรรคการเมืองที่เป็นรัฐบาลขาดความชอบธรรมเพราะไม่ใช่พรรคที่มีตัวแทนมากที่สุดในสภา และการต้องไปรวมเสียงกับพรรคเสียงข้างน้อยยิ่งทำให้รัฐบาลอ่อนแอ ไม่เป็นเอกภาพ เมื่อผนวกกับรัฐราชการรวมศูนย์ยิ่งทำให้การตอบสนองปัญหาของประชาชนไม่สมบูรณ์ ขณะเดียวกัน วิกฤติโควิดยังทำให้ต้องพิจารณาทบทวนแนวคิดเรื่องรัฐสวัสดิการ และการพัฒนาอย่างยั่งยืนและมุ่งเน้นการมีส่วนร่วม