มาตรา 112

หลังพ้นโทษจำคุก 2 ปี 8 เดือน เมื่อ 15 พ.ย. 58 เอกชัย ก็กลับมาเคลื่อนไหวทางการเมืองอีกครั้ง บุคลิกโผงผางและความดื้อดึงของเขากลายเป็นภาพจำที่สังคมมีต่อเอกชัย

10 ก.พ.64 พรรคก้าวไกล เสนอร่างแก้ไขกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองเสรีภาพในการแสดงออกจำนวน 5 ฉบับ โดยหนึ่งในนั้นคือ ร่าง พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการแก้ไขความผิดฐานหมิ่นประมาทหลายมาตรา

สิทธิในการประกันตัว เป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน แต่ทว่า สิทธิดังกล่าวกลับกลายเป็น “สิทธิที่ถูกยกเว้น” โดยเฉพาะกับผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีมาตรา 112 ซึ่งเหตุผลที่ศาลใช้ในการไม่ให้สิทธิประกันตัว คือ “น้ำหนักของข้อหา” เพื่อเชื่อมโยงว่า กลัวจำเลยหลบหนีหรือกระทำผิดซ้ำ โดยที่ขาดข้อเท็จจริงประกอบ

ในปี 2563 เราค่อยๆ ได้เห็นการไต่ระดับของปรากฎการณ์ “พังฝ้าทะลุเพดาน” ที่ในปี 2563 เราค่อยๆ เห็นการไต่ระดับของปรากฎการณ์ “พังฝ้าทะลุเพดาน” ที่ไม่เคยเกิดขึ้นในสังคมไทยมาก่อน นัยยะสำคัญของการเคลื่อนไหวรอบนี้ไม่ใช่แค่จำนวนคนที่ออกมาร่วมชุมนุม แต่รวมถึงข้อเรียกร้องที่มีความหนักแน่น ชัดเจน และตรงไปตรงมาแบบที่ไม่เคยปรากฎในครั้งไหนไม่เคยเกิดขึ้นในสังคมไทยมาก่อน  เริ่มต้นจากการชุมนุมตามสถานศึกษาของนักเรียนนักศึกษาตั้งแต่ช่วงต้นปีเรื่อยมาจนมีการชุมนุมใหญ่เกิดขึ้นหลายครั้งช่วงกลางปีและปลายปี นัยยะสำคัญของการเคลื่อนไหวรอบนี้ไม่ใช่แค่จำนวนคนที่ออกมาร่วมชุมนุม แต่รวมถึงข้อเรียกร้องที่มีความหนักแน่น ชัดเจน และตรงไปตรงมาแบบที่ไม่เคยปรากฎในครั้งไหนๆ  การเรียกร้องให้ปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ถูกพูดถึงเป็นครั้งแรก โดยอานนท์ นำภา เมื่อวันที่ 3 สิง

9 กุมภาพันธ์ 2564 นักกิจกรรมทางการเมืองสี่คนถูกส่งตัวฟ้องต่อศาลอาญา เป็นคดีมาตรา 112 จากการแสดงความคิดเห็นทางการเมืองคดีแรกในรอบ 3 ปี

5 ก.พ. 64 นักกิจกรรม 22 คนถูกเรียกไปรายงานตัวที่ สภ.คลองหลวง ตำรวจเตรียมการเต็มที่ ปกป้องไม่ให้ใครเข้าถึงพื้นที่หน้า สน. เพื่อไปแสดงออกได้โดยเด็ดขาด

มาตรา 112 ถูกพูดถึงมานานแล้วภายใต้บริบทความขัดแย้งทางการเมือง และกำลังถูกพูดถึงมากขึ้นเรื่อยๆ ตั้งแต่มีการนำข้อหานี้กลับมาใช้กับผู้ชุมนุมระลอกใหม่อีกครั้งตั้งแต่ช่วงปลายปี 2563 และดูเหมือนว่ามีแนวโน้มที่จะเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในแง่ปริมาณคดี และขอบเขตการบังคับใช้