มาตรา 112

ขนุน-สิรภพ พุ่มพึ่งพุทธ นักกิจกรรมทางการเมืองมาแบ่งปันประสบการณ์ก่อนการเข้าสู่วงการนักกิจกรรมทางการเมืองและการถูกดำเนินคดีมาตรา 112 จากการปราศรัยเรื่องสถาบันกษัตริย์ที่หน้าสำนักงานตำรวจแห่งชาติเมื่อวันที่ 18 พฤศจิกายน 2563

ศาลอาญานัดเก็ท-โสภณ สุรฤทธิ์ธำรง นักกิจกรรมกลุ่มโมกหลวงริมน้ำฟังคำสั่งศาลอุทธรณ์ สืบเนื่องจากระหว่างการปล่อยตัวชั่วคราวเก็ทในคดีมาตรา 112 จากการชุมนุม #ทัวร์มูล่าผัว

13 กุมภาพันธ์ 2567…

ชินวัตร จันทร์กระจ่าง หรือไบรท์ ผู้ซึ่งเคยเป็นขาประจำในการปราศรัยของการชุมนุมในระหว่างปี 2563-2564 ที่ทำให้เขาถูกดำเนินคดีจำนวนมาก จนต้องเดินเข้าออกเรือนจำหลายครั้ง จนกระทั่งมาถึงวันที่เขาต้องเข้าเรือนจำตามคำพิพากษาในปี 2567 ที่อาจทำให้เขาต้องอยู่ยาว

เดือนมีนาคม 2567 ศาลนัดจำเลยคดีมาตรา 112 ฟังคำพิพากษาอย่างน้อยเก้าคดี ทุกคนสามารถร่วมกันแสดงออกถึงความเป็นส่วนหนึ่งกับจำเลยทุกคดีได้ด้วยการผูกโบว์ขาวเป็นสัญลักษณ์ในวันที่มีนัดอ่านคำพิพากษา และสามารถเข้าร่วมรับฟังการอ่านคำพิพากษา

กรณีขบวนเสด็จของตะวันและแฟรงค์ถูก ‘ขยาย’ขึ้นและต่อเนื่องถึงตำรวจที่ตั้งข้อหาหนักเกินจริง และซ้ำด้วยศาลที่ไม่ให้ประกันตัว ผู้ร่วมเสวนาเรียกร้องต่อผู้ที่อยู่ในกระบวนการยุติธรรมและผู้บริหารประเทศให้เคารพสิทธิการประกันตัว

การนิรโทษกรรมจำเป็นต้องรวมมาตรา 112 ด้วยเหตุผลในเชิงหลักกฎหมายที่คดีมาตรา 112 เป็นคดีที่มีรอยด่างพร้อยในกระบวนการพิจารณาคดี ไม่ว่าจะเรื่องการเสาะหาพยานหลักฐานมาพิสูจน์ที่มักจะมีอุปสรรค จำเลยที่ถูกกลั่นแกล้งทางการเมือง  การยอมถอยให้เก็บคดีมาตรา 112 ไว้นิรโทษกรรมในภายหลังอาจทำให้จำเลยมาตรา 112 ถูกลืมในที่สุด อีกนัยหนึ่งคือการนิรโทษกรรมครั้งนี้อาจเป็นโอกาสเดียวของจำเลยมาตรา 112 

จุดยืนต่อการนิรโทษกรรมคดีมาตรา 112 ของบางพรรคการเมืองยังไม่มีความชัดเจน ชวนเช็คจุดยืนของแต่ละพรรคการเมืองในปัจจุบัน (ถึงวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2567)