นิรโทษกรรม

โอกาสในการออกกฎหมายนิรโทษกรรมที่รวมมาตรา 112 ยังมีอยู่ ย้ำว่า หากการนิรโทษกรรมไม่รวมคดีมาตรา 112 จะกลายเป็นกระบวนการต่อเนื่องของความไม่เป็นธรรมที่เกิดขึ้นมาในสองทศวรรษนับแต่การรัฐประหาร 2549

คณะกรรมาธิการนิรโทษกรรมฯ สรุปรายงานส่งสภาผู้แทนราษฎร โดยเห็นว่าความผิดตามป.อาญา ม. 110 และ ม. 112 เป็นคดีที่มีความอ่อนไหว ไม่สามารถหาข้อสรุปเป็นมติของคณะกรรมาธิการวิสามัญได้ แต่ความเห็นแตกเป็นสามแนวทาง คือ 1. ไม่เห็นด้วยกับการนิรโทษกรรมคดีที่มีความอ่อนไหว, 2. เห็นด้วยกับการนิรโทษกรรมคดีที่มีความอ่อนไหวโดยมีเงื่อนไข และ 3. เห็นด้วยกับการนิรโทษกรรมคดีที่มีความอ่อนไหวโดยไม่มีเงื่อนไข

หลังทำงานไป 6 เดือนเต็ม เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2567 นิกร จำนง เลขานุการของกมธ.นิรโทษกรรม แถลงสรุปผลการทำงานว่า สำหรับคดีมาตรา112 นั้น ”เป็นประเด็นที่มีความอ่อนไหว“

วันที่ 18 กรกฎาคม 2567 เวลา 11.30 น. เครือข่ายนิรโทษกรรมประชาชนและตัวแทนประชาชนผู้ถูกดำเนินคดีมาตรา 112 เดินทางมายังรัฐสภา (เกียกกาย) เพื่อเข้ายื่นหนังสือต่อตัวแทนคณะกรรมาธิการวิสามัญพิจารณาศึกษาแนวทางการตราพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม โดยมีจุดประสงค์ในการเรียกร้องให้กมธ.นิรโทษกรรม มีมติ “นิรโทษกรรมทุกคดีรวมมาตรา 112”

ร่างกฎหมายนิรโทษกรรม 4 ฉบับ ที่อาจเข้าสภาในปี 2567 เนื้อหาแตกต่างกันหลายประเด็น โดยเฉพาะประเด็นที่เป็นเรื่องถกเถียง คือการนิรโทษกรรมคดีความผิด มาตรา 112

35,905 คือรายชื่อที่เครือข่ายนิรโทษกรรมประชาชนรวบรวมได้ตลอดแคมเปญ 14 วันนี้