หนุ่ม เรดนนท์

“…ขอให้พระภิกษุสงฆ์ทั้งหลายโปรดจดจำว่าข้าเป็นคอมมิวนิสต์” คือตอนหนึ่งของคำขอสึกที่ “โฟล์ค” สหรัฐ สุขคำหล้า อดีตสามเณรที่เคยออกมาเคลื่อนไหวร่วมกับกลุ่มราษฎร กล่าวต่อพระอาจารย์ ระหว่างทำพิธีลาสิกขาบทที่วัดม่วงชุม ในอำเภอภูซาง จังหวัดพะเยา ซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขาเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน 2564 ปิดฉากเวลา 11 ปี 8 เดือน ที่เขาอยู่ในสมณเพศ  ในช่วงปี 2563 ซึ่งการเมืองบนท้องถนนมีความเข้มข้น พระภิกษุสงฆ์และสามเณร เป็นคนอีกกลุ่มหนึ่งที่ออกมาร่วมชุมนุมกับเยาวชนคนรุ่นใหม่ คนเสื้อแดง และคนกลุ่มอื่นๆ ที่ไม่พอใจต่อการบริหารประเทศข

หลังกระแสการชุมนุมทางการเมืองพุ่งขึ้นสูงในปี 2563 พร้อมกับข้อเรียกร้อง “ทะลุเพดาน” การดำเนินคดีเพื่อกดปราบการแสดงออกของประชาชนก็ตามมาอย่างใหญ่หลวง และในปี 2564 คดีความทั้งหลายก็เข้าสู่มือของศาล แม้สถานการณ์โควิดจะทำให้การพิจารณาคดีส่วนใหญ่เลื่อนออกไป จึงยังไม่ปรากฏผลคำพิพากษาให้เห็นมากนักในปีนี้ แต่คำถามที่ศาลต้องเผชิญก่อน คือ คำขอประกันตัวในระหว่างการพิจารณาคดี และการตัดสินใจปฏิเสธสิทธิขั้นพื้นฐานในหลายกรณีก็ทำให้สถาบันตุลาการเข้ามาอยู่ในใจกลางความขัดแย้งแบบเต็มตัว ตลอดปี 2564 มีการจัดการชุมนุมในลักษณะที่เป็นการส่งข้อเรียกร้องต่อศาลโดยตรงจำนวนมาก ทั้งรูปแบบการ

นับตั้งแต่การชุมนุมใหญ่ในเดือนกรกฎาคม 2563 จนถึงเดือนสิงหาคม 2564 รัฐพยายามใช้ยุทธวิธีที่หลากหลายเพื่อสกัดกั้นการชุมนุมที่ค่อยๆ ขยายตัว ไม่ว่าจะเป็นการบังคับใช้กฎหมายที่มีโทษสูงอย่างกว้างขวางเพื่อจะออกหมายจับผู้ต้องหาโดยไม่ออกหมายเรียก รวมถึงการปฏิเสธสิทธิในการประกันตัวของผู้ต้องหาคดีการเมืองที่แม้บางส่วนจะไม่เคยถูกดำเนินคดีมาก่อน  โดยปรากฎการณ์เหล่านี้ กำลังสะท้อนให้เห็น ‘แนวรบด้านกระบวนการยุติธรรม’ ที่กลับมาตึงเครียดอีกครั้ง ซึ่งสามารถลำดับสถานการณ์ได้ ดังนี้ ปี 63 รัฐเร่งรัดออกหมายจับและไม่ให้ประกันตัวผู้ชุมนุม