สว. 2567

ความซับซ้อนและขาดการมีส่วนร่วมส่งผลให้ที่มาของสว. แบบแบ่งกลุ่มและเลือกกันเองขาดความเป็นตัวแทนและความรับผิดชอบต่อประชาชน ให้ผลตรงข้ามกับที่ผู้ออกแบบระบบวาดฝันจะป้องกันอิทธิพลนักการเมือง

ทำความรู้จัก 200 สว. 2567 ที่มาจากระบบ “เลือกกันเอง” ประชาชนส่วนใหญ่ไม่ได้เลือก แต่มาทำหน้าที่เป็น “ผู้แทนปวงชน”

23 กรกฎาคม 2567 สว. ชุดใหม่ในระบบ “เลือกกันเอง” มีมติเลือกมงคล สุระสัจจะ อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดบุรีรัมย์ และอดีตอธิบดีกรมการปกครอง เป็นประธานวุฒิสภา

หลังทราบผลการเลือกสมาชิกวุฒิสภาทั้งหมด 200 คนแล้ว มีสว. จากกลุ่ม 12 อุตสาหกรรม ทั้งหมด 10 คน ซึ่งอย่างน้อยหกคนมาจากจังหวัดที่มี สส.จากพรรคภูมิใจไทย หรือจังหวัดกลุ่มบ้านใหญ่สีน้ำเงิน

การเลือกสมาชิกวุฒิสภาระดับประเทศ เมื่อวันที่ 26 มิถุนายน 2567 ในรอบเลือกไขว้ พบการเรียงคะแนนนำเทไปอยู่ที่ผู้สมัครเพียง 6 คน เท่ากับว่าเมื่อนับคะแนนไปได้ระยะหนึ่ง ก็คาดการณ์ได้แล้วว่าใครจะได้เป็น สว. 6 ใน 10 คนแรก ซึ่งมีคะแนนทิ้งห่างไว้อยู่แล้ว เปรียบเสมือน “ดาวค้างฟ้า” ที่นอนมาตั้งแต่ต้นจนจบชนิดไม่ต้องลุ้นอะไรเลย

10 กรกฎาคม 2567 คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ประกาศบัญชีรายชื่อผู้ได้รับเลือกเป็นสมาชิกวุฒิสภา (สว.) ทั้ง 200 คน โดยมีบัญชีรายชื่อสำรอง 99 คน และมีการแจกใบส้ม 1 คน

ตัวอย่างของผู้ได้รับเลือกเป็นสว. ที่เมื่อพิจารณาจากเอกสารสว.3 อาจจะไม่มีความรู้ ความเชี่ยวชาญที่สามารถสมัครเข้ารับการคัดเลือกในกลุ่มนั้นๆ ได้

เปิดข้อค้นพบการเลือก สว. 67 ระดับประเทศ จากการวิเคราะห์ผลคะแนน รวมถึงการสืบค้นเอกสารข้อมูลผู้สมัครและข้อมูลอื่น

แจกข้อมูลผู้สมัครสว.67 ทั้ง 800 คน ที่ผ่านเข้ารอบสุดท้ายระดับประเทศ พร้อมประวัติโดยย่อ ผลคะแนนดิบรอบเลือกกันเอง-ลือกไขว้ และภาพบรรยากาศภายในสถานที่เลือก

เมื่อสำรวจดูผู้สมัคร สว. ระดับประเทศ กลุ่มกฎหมายและกระบวนการยุติธรรม จำนวน 154 คน ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทนายความและที่ปรึกษากฎหมายในองค์กรเอกชน รองลงมาคือตำรวจ ขณะที่อาชีพกระแสหลักในฝั่งสายงานราชการอย่างผู้พิพากษาและอัยการ มีผู้สมัครเพียงหลักหน่วย