วุฒิสภา

1 สิงหาคม 2565 ที่ประชุมวุฒิสภา “ไม่เห็นชอบ” ให้ศาสตราจารย์อารยะ ปรีชาเมตตา ดำรงตำแหน่งกรรมการป.ป.ช. ด้วยคะแนนเสียงไม่ให้ความเห็นชอบ 146 เสียง ให้ความเห็นชอบ 38 เสียง ไม่ออกเสียง 14 เสียง 

ยุคคสช. สภาที่มาจากประชาชนก็กลายเป็นสภาแต่งตั้ง หลังปี 2562 มีสภาผู้แทนราษฎร แต่วุฒิสภา ที่ให้ความเห็นชอบบุคคลมาดำรงตำแหน่งในองค์กรอิสระและหน่วยงานของรัฐ มีที่มาไม่ยึดโยงกับประชาชน โครงสร้างที่เป็นมากว่าแปดปี ทำให้บุคคลที่ดำรงตำแหน่งในองค์กรสำคัญล้วนต้องผ่านตะแกรงคัดกรองจากสภาแต่งตั้ง

รวมจำนวนเงินงบประมาณในช่วงเวลาสามปีที่ต้องจ่ายเป็นค่าตอบแทน ส.ว. และตำแหน่งสนับสนุนการทำงานของ ส.ว. อย่างน้อย 2,230,569,000 บา ในช่วงเวลานี้ผ่านร่างพระราชบัญญัติได้ 35 ฉบับ เท่ากับค่าใช้จ่ายตอบแทน ส.ว. ด้านการพิจารณากฎหมายตกอยู่ที่ ฉบับละ 63,730,542 บาท                      

กมธ.พิทักษ์สถาบันฯ เป็นคณะกรรมาธิการวิสามัญที่เคยมีในยุคของสนช. และวุฒิสภาชุดปัจจุบันก็ตั้งคณะกรรมาธิการชุดดังกล่าวขึ้นมาปฏิบัติหน้าที่ต่อ การประชุมแต่ละครั้งของกมธ.พิทักษ์สถาบันฯ ล้วนแต่ถูกปิดตราประทับ “ลับ” ไม่เปิดเผยต่อสาธารณชน

การล่ารายชื่อเพื่อแก้ไขรัฐธรรมนูญ มาตรา 272 ตัดอำนาจวุฒิสภา (ส.ว.) เลือกนายกรัฐมนตรี นำโดย “คณะรณรงค์แก้ไข รธน. มาตรา 272” ได้รายชื่อประชาชนเกิน 50,000 รายชื่อ เรียบร้อยแล้วแต่ประชาชนยังสามารถลงชื่อเพิ่มได้เพื่อร่วมส่งเสียงให้รัฐสภารับฟังได้

วันที่ 16 พฤศจิกายน 2564 มีกำหนดการประชุมรัฐสภา พิจารณาร่างแก้ไขรัฐธรรมนูญ "รื้อระบอบประยุทธ์" หนึ่งในข้อเสนอ คือ การใช้ "สภาเดี่ยว" ยกเลิกส.ว. เป็นวันที่สมาชิกวุฒิสภาอภิปรายน่าสนใจหลายคน ยังมีทั้งที่คัดค้านชัดเจน และคัดค้านแบบ "อ้อมๆ"​