นิรโทษกรรม

ประชาชนจัดกิจกรรมพูดคุยเรื่องนิรโทษกรรมคดีทางการเมือง โดยมองว่า จำเป็นต้องรวมมาตรา 112 ให้เข้าไปกับการนิรโทษกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นด้วย ยกมิติประวัติศาสตร์นิรโทษกรรมที่ไม่เคยมีครั้งไหนในอดีตมีการแบ่งแยกการนิรโทษกรรมให้แก่กลุ่มหรือคดีใดเป็นการเฉพาะ

ครบรอบสี่ปีของการหวนกลับของมาตรา 112 หลายคนค่อนข้างไม่มีหวังในการรวมคดีมาตรา 112 ไปกับการนิรโทษกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ยังคงเดินหน้าผลักดันต่อไป เชื่อว่า สักวันหนึ่งจะเกิดขึ้นได้

24 ตุลาคม 2567 เสียงข้างมากของ สส. โหวต “ไม่เห็นด้วย” กับข้อสังเกตในรายงาน กมธ. นิรโทษกรรม แม้ในรายงานดังกล่าวจะไม่ได้สรุปชัดว่าการตรากฎหมายนิรโทษกรรมควรจะต้องรวมหรือไม่รวมความผิดมาตรา 112

ชวนทุกคนมาร่วมพูดคุยเพื่อส่งเสียงให้เรื่องราวที่ถูก “ซ่อน” ไม่ “หาย” ไปจากสังคมผ่านสองวงพูดคุยคือ เส้นทางนิรโทษกรรมทางการเมืองและคดีมาตรา 112 และชีวิตคนถูก “ซ่อน” และการต่อสู้เพื่อไม่ “หาย” ไปจากสังคม

24 ตุลาคม 2567 ที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎร นัดลงมติรับรองรายงานของคณะกรรมาธิการวิสามัญพิจารณาศึกษาแนวทางการตราพระราชบัญญัตินิรโทษกรรม (กมธ. นิรโทษกรรม) อีกครั้ง หลังพิเชษฐ์ เชื้อเมืองพาน รองประธานสภาคนที่หนึ่งในฐานะประธานในที่ประชุมสั่งปิดประชุมระหว่างที่กำลังอภิปรายในการประชุมเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2567

สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎรเปิดรับฟังความคิดเห็นร่างนิรโทษกรรมประชาชน ผู้ที่เห็นด้วยมองว่า เกือบ 20 ปีที่ผ่านมามีการดำเนินคดีต่อผู้ใช้เสรีภาพ มีการใช้กฎหมายอย่างไม่เป็นธรรมและกลั่นแกล้งทางการเมืองจึงเห็นควรให้มีการนิรโทษกรรม ขณะที่ฝ่ายไม่เห็นด้วยมองว่า ผู้ที่กระทำความผิดควรได้รับผลจากการกระทำ

17 ตุลาคม 2567 ที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎร มีวาระพิจารณารับรองรายงานกมธ.นิรโทษกรรม แต่การประชุมครั้งนี้ยังไม่แล้วเสร็จ เนื่องจากพิเชษฐ์ เชื้อเมืองพาน รองประธานสภาผู้แทนราษฎรคนที่หนึ่งซึ่งเป็นประธานในที่ประชุมสั่งปิดประชุมระหว่างที่มีการถกเถียงกันว่าสมควรให้กรรมาธิการชี้แจงต่อหรือไม่