ชาวนา

การรวมตัวกันของกลุ่มผู้ชุมนุม “ทะลุแก๊ส” บริเวณแยกดินแดงได้ปรากฎภาพการปะทะกันระหว่างเยาวชนและเจ้าหน้าที่ตำรวจควบคุมฝูงชนครั้งแล้วครั้งเล่า โดยมีผู้ได้รับบาดเจ็บจากกระสุนยาง แก๊สน้ำตา ประชาชนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นต่างก็ได้รับผลกระทบทั้งในแง่ความปลอดภัยและการใช้ชีวิตประจำวัน จนภาพ “ความรุนแรง” กลายเป็นภาพจำของการชุมนุมในบริเวณนี้ อย่างไรก็ตามจากการลงพื้นที่ของผู้สังเกตการณ์สิ่งที่ได้พบเห็นไม่ได้มีเพียงความรุนแรง แต่ ณ สมรภูมิดินแดง ยังมีพ่อค้าแม่ค้ามาตั้งร้านขายของ มีเต็นท์ปฐมพยาบาล บางวันก็มีศิลปินมาเล่นดนตรีสร้างสีสันให้ผู้เข้าร่วมชุมนุม มีหลายมุมที่ไม่ต่างจากการพื้นที่ชุมนุมอื่นๆมากนัก

หากนับย้อนไปถึงวันที่ 1 สิงหาคม 2564 จะพบว่า เกิดเหตุการณ์ปะทะกันระหว่างตำรวจกับผู้ชุมนุมมาแล้วถึงสี่

ในสังคมไทย ‘ข้าว’ คืออาหารหลักที่หล่อเลี้ยงชีวิตของผู้คนและขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ กล่าวได้ว่า ข้าว คือชีวิตและหน้าตาของประเทศ ด้วยเหตุนี้คนไทยจึงมักได้ยินหรือถูกสั่งสอนให้เห็นถึงความสำคัญของข้าวอยู่เสมอ ซึ่งความสำคัญดังกล่าวพบตั้งแต่การกินจนถึงการส่งออกข้าว   แน่นอนว่า การให้ความสำคัญต่อข้าวย่อมหมายรวมถึงการให้ความสำคัญต่อชาวนาในฐานะผู้ผลิตข้าวด้วย อย่างไรก็ตาม การให้ความสำคัญที่นามธรรม เช่น บทเพลง คำขวัญ ฯลฯ นั้น ดูจะเป็นเพียงวาทกรรมที่แห้งแล้งและไม่ได้ให้ความสำคัญต่อคุณค่าและศักดิ์ศรีของชาวนาอย่างเป็นรูปธรรม   ด้วยเหตุนี