บทความเสรีภาพอื่นๆ

  โครงการอินเทอร์เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชนได้รวบรวมข้อมูลการปิดกั้นและแทรกแซงกิจกรรมสาธารณะนับตั้งแต่รัฐประหารวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 โดยรายละเอียดเป็นการเก็บข้อมูลจากสื่อกระแสหลัก, การค้นหาข้อมูลผ่านอินเทอร์เน็ตและโซเชียลเน็ตเวิร์ค และข้อมูลที่ได้รับรายงานโดยตรงจากผู้จัดกิจกรรมต่าง สำหรับข้อมูลในตารางจะแบ่งตามปีตั้งแต่ปี 2557(หลังรัฐประหาร) – ปัจจุบัน  

นับตั้งแต่วันที่ 22 พฤษาคม 2557 โครงการอินเทอร์เน็ตเพื่อกฎหมายประชาชนได้รวบรวมข้อมูลการปิดกั้นและแทรกแซงกิจกรรมสาธารณะ  มีวิธีการเก็บข้อมูลมาจากการติดตามข่าวทั้งในรูปแบบออนไลน์และออฟไลน์ โดยแบ่งข้อมูลการปิดกั้นและแทรกแซงกิจกรรมสาธารณะเป็นรายปีดังต่อไปนี้

ศาลทหารทั้ง 3 ประเภทกำลังถูกใช้อยู่ในคดีที่จำเลยเป็นทหาร รวมถึงคดีของเชลซี แมนนิ่ง และเบิร์กดาลห์ ซึ่งเป็นที่ถกเถียงอย่างกว้างขวาง ภายหลังเหตุการณ์ 11 กันยายน รัฐสภาของสหรัฐฯ ได้ให้อำนาจคณะกรรมาธิการทหารในการไต่สวนผู้ต้องสงสัยคดีก่อการร้าย ทั้งในคดีที่เกิดขึ้นก่อนการออกกฎหมาย โดยปราศจากหลักกระบวนการอันควรตามกฎหมาย

นักข่าวท้องถิ่น ส่อ มอ ทุน (Soe Moe Tun) ในรัฐสะกาย (Sagaing) ประเทศพม่า ถูกฆาตกรรมขณะที่เขากำลังรายงานข่าวเรื่องการตัดไม้ผิดกฎหมายและลักลอบขนส่งไม้ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของพม่า เขาเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรหนังสือพิมพ์อิสระเดลี่ อีเลเว่น ของ อีเลเว่นมีเดียกรุ๊ป

สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนอยากเสนอในแง่มุมที่อยู่ใน “หลืบประวัติศาสตร์” ของเหตุการณ์นี้ ที่คนร่วมสมัยไม่ได้กล่าวถึงมากนักนั้นคือ คดีประวัติศาสตร์ 6 ตุลาคม 2519  ว่าศาลทหารที่นำมาใช้และมีอำนาจเหนือพลเรือนในยุคนั้นเป็นเช่นไร กลุ่มนักโทษการเมืองที่เรียกตนเองว่า นิสิตนักศึกษาพวกเขาเหล่านั้นคือใคร ข้อเท็จจริงอันเกี่ยวกับการพิจารณาคดีในยุคนั้น รวมถึงเกร็ดประวัติศาสตร์จากการบันทึกของนักโทษหญิงในคดีนี้ และบทเรียนในการใช้ศาลทหารกับสังคมไทยผ่านเหตุการณ์ 6 ตุลาคม 2519

แนวคิดวิธีการ 3 ประการ ที่จะนำคดีที่พลเรือนเป็นจำเลยในศาลทหารอยู่ก่อนมีคำสั่งฯ ฉบับที่ 55/2559 โอนกลับไปอยู่ภายใต้การพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม

เสวนาเรื่อง มองปรากฏการณ์เรื่องเพศในสังคมไทย ปี 2559 เสนอประเด็นเกี่ยวกับพื้นที่และตัวตนของกลุ่มเกย์ในทวิตเตอร์ ที่มีการเผยแพร่คลิปความสัมพันธ์ระหว่างชายกับชาย การขายเซ็กส์ผ่านไลน์สร้างรายได้ และการต่อต้านบรรทัดฐานทางสังคม

ดูเหมือนนิยามที่ว่า อินเทอร์เน็ตคือโลกไร้พรมแดนคงจะไม่สะท้อนความจริงนัก อย่างน้อยก็ในประเทศไทยที่ปัจจุบันยังคงมีการปิดกั้นการเข้าถึงเนื้อหาบางอย่างบนเว็บไซต์อยู่โดยตลอดภายใต้เหตุผลว่า “มีเนื้อหาและข้อมูลไม่เหมาะสม”