เสรีภาพการแสดงออก

17 มกราคม 2567 ศาลอาญานัดฟังคำพิพากษาคดีมาตรา 112 ของอานนท์ นำภาจากการโพสต์เฟซบุ๊กสามข้อความในปี 2564 นับเป็นคดีมาตรา 112 คดีที่สองของอานนท์ที่ศาลพิพากษา จนถึงวันที่ 15 มกราคม 2567 เขาถูกคุมตัวมาแล้ว 112 วัน

เดือนมกราคม 2567 ศาลมีนัดฟังคำพิพากษาศาลชั้นต้น 4 คดี ศาลอุทธรณ์ 5 คดี และนัดพร้อมเพื่อฟังคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ ซึ่งอาจอ่านคำพิพากษาในวันเดียวกันได้ 1 คดี ดังนี้ •

28 ธันวาคม 2566 ศาลจังหวัดธัญบุรี มีนัดอ่านคำพิพากษาคดีฐานหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 112 ข้อหาฝ่าฝืนข้อกำหนดหรือคำสั่ง ออกตามมาตรา 9 ของ พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ ข้อฝ่าฝืน พ.ร.บ.โรคติดต่อฯ และข้อหาร่วมกันใช้เครื่องเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต ตามพ.ร.บ.ควบคุมการโฆษณาโดยใช้เครื่องขยายเสียง พ.ศ.2493 โดยมีจำเลยในคดีนี้สองคน คือ ไชยอมร แก้ววิบูลย์พันธุ์ หรือแอมมี่ The Bottom Blues และพรหมศร วีระธรรมจารี หรือฟ้า คดีนี้สืบเนื่องจากกลางดึกวันที่ 13 มกราคม 2564 ตำรวจจับกุ

27 ธันวาคม 2566 ศาลอาญาธนบุรีพิพากษาว่า โสภณ สุรฤทธิ์ธำรง หรือ เก็ท มีความผิดตามมาตรา 112 จากกรณีปราศรัย “ฟื้นฝอยหาตะเข็บ 240 ปี ใครฆ่าพระเจ้าตาก” เมื่อวันที่ 6 เมษายน 2565 ที่อนุสาวรีย์พระเจ้าตากสิน วงเวียนใหญ่ ให้ลงโทษจำคุกสามปี ส่วนจำเลยอีกคน คือ “โจเซฟ” ศาลพิพากษายกฟ้อง เพราะเนื้อหาปราศรัยไม่เข้าข่ายความผิด ในวันอ่านคำพิพากษามีผู้มาให้กำลังใจและรับฟังคำพิพากษาด้วยเป็นจำนวนมาก เต็มห้องพิจารณาคดีที่ 11 ซึ่งทางศาลอาญาธนบุรีได้จัดถ่ายทอดสดการอ่านคำพิพากาษามายังห้อง 12 ด้วย เพื่อให้ผู้มาร่วมฟังคำพิพากษาเข้า

ในช่วงปี 2563-2566 คดีความฐานหมิ่นประมาทพระมหากษัตริย์ ตามมาตรา 112 พุ่งสูงขึ้นอย่างเป็นประวัติการณ์ ศูนย์ทนายความเพื่อสิทธิมนุษยชนนับได้อย่างน้อย 286 คดี ซึ่ง 156 คดีหรือ “กว่าครึ่ง” ข้อกล่าวหาเกิดจากการโพสต์ข้อความบนโลกออนไลน์ โดย 141 คดีหรือ “เกือบครึ่ง” เป็นคดีที่ริเริ่มโดย “ใครก็ได้” ที่อ้างว่าพบเห็นข้อความเหล่านั้นไปกล่าวโทษให้ดำเนินคดี