นิรโทษกรรม

14 มีนาคม 2567 เวลา 10.16 น. ที่ศาลฎีกา ดาวดิน ชาวหินฟ้าหรือสมณะดาวดิน อดีตสมณะชาวสันติอโศกพร้อมกับคณะสงฆ์เข้ายื่นหนังสือต่อประธานศาลฎีกาขอให้ปล่อยตัวชั่วคราวผู้ต้องขังทางการเมืองตามกฎหมาย

ศาลอาญานัดเก็ท-โสภณ สุรฤทธิ์ธำรง นักกิจกรรมกลุ่มโมกหลวงริมน้ำฟังคำสั่งศาลอุทธรณ์ สืบเนื่องจากระหว่างการปล่อยตัวชั่วคราวเก็ทในคดีมาตรา 112 จากการชุมนุม #ทัวร์มูล่าผัว

13 กุมภาพันธ์ 2567…

กรณีขบวนเสด็จของตะวันและแฟรงค์ถูก ‘ขยาย’ขึ้นและต่อเนื่องถึงตำรวจที่ตั้งข้อหาหนักเกินจริง และซ้ำด้วยศาลที่ไม่ให้ประกันตัว ผู้ร่วมเสวนาเรียกร้องต่อผู้ที่อยู่ในกระบวนการยุติธรรมและผู้บริหารประเทศให้เคารพสิทธิการประกันตัว

การนิรโทษกรรมจำเป็นต้องรวมมาตรา 112 ด้วยเหตุผลในเชิงหลักกฎหมายที่คดีมาตรา 112 เป็นคดีที่มีรอยด่างพร้อยในกระบวนการพิจารณาคดี ไม่ว่าจะเรื่องการเสาะหาพยานหลักฐานมาพิสูจน์ที่มักจะมีอุปสรรค จำเลยที่ถูกกลั่นแกล้งทางการเมือง  การยอมถอยให้เก็บคดีมาตรา 112 ไว้นิรโทษกรรมในภายหลังอาจทำให้จำเลยมาตรา 112 ถูกลืมในที่สุด อีกนัยหนึ่งคือการนิรโทษกรรมครั้งนี้อาจเป็นโอกาสเดียวของจำเลยมาตรา 112 

ศาลยกคำร้องขอปล่อยตัวชั่วคราวตะวันและแฟรงค์เป็นครั้งที่สาม อ้างคำสั่งเดิม ส่วนอาการเจ็บป่วยจากการอดอาหารนั้นอยู่ภายใต้การดูแลของแพทย์อย่างใกล้ชิดแล้ว

จุดยืนต่อการนิรโทษกรรมคดีมาตรา 112 ของบางพรรคการเมืองยังไม่มีความชัดเจน ชวนเช็คจุดยืนของแต่ละพรรคการเมืองในปัจจุบัน (ถึงวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2567)