สว.2567

ตลอดอายุห้าปีของ สว. 2567 จะให้ความเห็นชอบผู้มาดำรงตำแหน่งตุลาการศาลรัฐธรรมนูญและกรรมการองค์กรอิสระได้ “เกินครึ่ง” รวมทั้งให้ความเห็นชอบข้าราชการระดับสูงบางตำแหน่ง

26 มีนาคม 2568 ศาลรัฐธรรมนูวินิจฉัยให้สมชาย เล่งหลัก สว. สิ้นสมาชิกภาพ โดยธณัชญ์พงศ์ วงศ์มุลาลี จะได้เลื่อนขึ้นมาเป็น สว. ต่อไป

17 มีนาคม 2568 รัฐสภามีวาระพิจารณาการจัดทำรัฐธรรมนูญใหม่ฉบับต่อ แต่ในครั้งนี้จะเป็นการพิจารณาส่งศาลรัฐธรรมนูญ วินิจฉัยก่อนว่า กระบวนการนี้จะเดินหน้าไปโดยยังไม่ได้ทำประชามติก่อนได้หรือไม่

กลุ่มประชาชน Senate67 เรียกร้องให้กกต. รีบทำหน้าที่โดยตรวจสอบและสรุปผลการตรวจสอบเกี่ยวกับข้อกล่าวหาต่อการโกงการเลือกสว. โดยเร็วก่อนที่องค์กรอื่นจะต้องก้าวเข้ามาทำหน้าที่นี้แทน

พฤศจิกายน 2567 ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญจำนวนสองคนพ้นจากตำแหน่งเนื่องจากดำรงตำแหน่งครบวาระพิเศษเก้าปี ส่งผลให้ต้องมีการสรรหาตุลาการศาลรัฐธรรมนูญใหม่ มีผู้สมัครสองคนที่ได้รับการสรรหาที่เสนอชื่อต่อไปยังที่ประชุมวุฒิสภาได้แก่ ศาสตราจารย์สิริพรรณ นกสวน สวัสดี แทนที่นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ และชาตรี อรรจนานันท์ แทนที่ปัญญา อุดชาชน

25 กุมภาพันธ์ 2568 สว. มีมติเห็นชอบให้ “แก้ไข” ร่าง พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.ก. การประมง พ.ศ. 2558  ตามที่ กมธ. วิสามัญได้เสนอให้แก้ไขร่างที่ผ่านความเห็นชอบของ สส. มาแล้ว ร่างกฎหมายจึง “ยังไม่ผ่าน” และสส. จะต้องพิจารณากันใหม่ ลงมติกันใหม่ว่า จะเห็นชอบกับการแก้ไขของวุฒิสภาหรือไม่

กรมสอบสวนคดีพิเศษ ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อสอบสวนแทนตำรวจใน “คดีพิเศษ” ​ที่ไม่ได้มีอำนาจสอบสวน “ทุกคดี” ในราชอาณาจักร โดยเฉพาะเมื่อเป็นเรื่องเลือกตั้งที่มีคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) มีอำนาจโดยตรงอยู่แล้ว ถ้าหากจังหวะนี้ดีเอสไอ “ก้าวไม่ถูก” ใช้การเมืองนำกฎหมาย ก็อาจ “ขาพลิก” กลายเป็นแผลใหญ่ทางการเมืองกันได้

13-14 กุมภาพันธ์ 2568 รัฐสภามีนัดพิจารณาร่างรัฐธรรมนูญแก้ไขเพิ่มเติมสองฉบับซึ่งเสนอโดยสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร (สส.) พรรคประชาชน และ สส. พรรคเพื่อไทย เพื่อปลดล็อกรัฐธรรมนูญ 2560 มาตรา 256 เปิดช่องให้มีการเลือกตั้ง สสร.​ อย่างไรก็ดี การประชุมทั้งสองวันจบลงด้วยเหตุ “สภาล่ม” ไม่ได้เริ่มพิจารณาแก้รัฐธรรมนูญ หลังพรรคร่วมรัฐบาล – สมาชิกวุฒิสภา (สว.) ใช้แทคติกไม่แสดงตน – ไม่ร่วมพิจารณา อ้างขัดกับคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญ

เช็กชื่อใครแสดงตน – ไม่แสดงตน องค์ประชุม 14 กุมภาพันธ์ 2568 พรรคร่วมรัฐบาลเกือบทั้งหมดใช้แทคติก ไม่แสดงตน ทำสภาล่มไม่ได้พิจารณาแก้รัฐธรรมนูญ