17 กันยายน 2567 เวลา 9.00 น. สามสมาชิกทะลุฟ้า ได้แก่ ปีก วชิรวิชญ์ เปา ปวริศ และพี พีรพงศ์ เดินทางมาที่ศาลอาญา รัชดาฯ เพื่อฟังคำพิพากษาศาลฎีกาในข้อหาละเมิดอำนาจศาล จากการขีดเขียนข้อความบนผนังห้องเวรชี้ระหว่างรอคำสั่งประกันตัวเมื่อวันที่ 18 มกราคม 2565 โดยก่อนหน้านี้ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามศาลชั้นต้น ลงโทษกักขัง 15 วัน ไม่รอลงอาญา
คำพิพากษาศาลฎีกาโดยสรุประบุว่า เมื่อพิจารณาจากหลักฐานภาพเคลื่อนไหว ขณะเกิดเหตุ ผู้ถูกกล่าวหาที่ 1-3 กำลังรอฟังผลการปล่อยตัวชั่วคราว พฤติการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ในลักษณะที่ต่างคนต่างกระทำ ชี้ให้เห็นว่าผู้ถูกกล่าวหาที่ 1-3 ไม่ได้มีการเตรียมการกันมาก่อน และไม่ได้ปรากฏว่าในช่วงเวลาดังกล่าวมีผู้พิพากษาออกนั่ง จึงไม่ได้ก่อให้เกิดการรบกวนการพิจารณาคดีมากนัก
อีกทั้งผู้ถูกกล่าวหาที่ 1-3 ยังอยู่ในชั้นอุดมศึกษาและไม่เคยรับโทษจำคุกมาก่อน รวมทั้งให้การรับสารภาพมาโดยตลอด เห็นควรให้รอการลงโทษจำคุก แต่เพื่อให้เป็นการหลาบจำและไม่หวนกลับมากระทำผิดซ้ำ ให้ลงโทษปรับคนละ 500 บาทและควบคุมความประพฤติ โดยให้ไปรายงานตัวกับพนักงานคุมประพฤติทุกสี่เดือนในหนึ่งปี ทำงานบริการสังคมเป็นเวลา 24 ชั่วโมง และทำกิจกรรมสาธารณประโยชน์ตามที่พนักงานคุมประพฤติเห็นสมควร ส่วนโทษจำคุกนั้นแก้เป็นไม่เปลี่ยนโทษจำคุกเป็นกักขัง โดยให้โทษจำคุกมีกำหนดรอลงอาญาหนึ่งปี
ที่มาของคดีเป็นอย่างไร ทำไมทั้งสามถูกตั้งข้อหา “ละเมิดอำนาจศาล”
คดีนี้มีเหตุสืบเนื่องมาจากเมื่อวันที่ 18 มกราคม 2565 สมาชิกกลุ่มทะลุฟ้าหกคน ได้แก่ ปีก วชิรวิชญ์, เปา ปวริศ, พี พีรพงศ์, ออ วิโรฌา, ไดโน่ นวพล และยาใจ ทรงพล เดินทางมามอบตัวตามหมายจับที่ศาลอาญาในคดีอาญา หมายเลขคดี อ.2608/2564 และศาลมีคำสั่งให้ประกันตัว
ต่อมาวันที่ 21 มกราคม 2565 มีคำสั่งจากศาลให้ทั้งหกคนพร้อมทนายเดินทางมาที่ศาลอาญา รัชดาอีกครั้ง เนื่องจากพบหลักฐานจากกล้องวงจรปิดว่า ระหว่างรอคำสั่งประกันเมื่อวันที่ 18 มกราคม 2565 ราวเจ็ดชั่วโมงในห้องเวรชี้ ผู้ต้องหาบางคนได้ขีดเขียนข้อความ อาทิ “ประเทศทวย”, “ยกเลิก 112” และ “ปล่อยเพื่อนเรา” ภายในบริเวณห้อง ส่งผลให้ช่วงเย็นวันดังกล่าว ศาลมีคำสั่งถอนประกันทั้งหกคนพร้อมพาตัวไปเรือนจำ เนื่องจากเป็นการทำผิดเงื่อนไขประกัน (ห้ามทำลายทรัพย์สินราชการ) พร้อมตั้งข้อหาละเมิดอำนาจศาลเพิ่มต่อทั้งหกคน
โดยระหว่างวันที่ 21 มกราคม – 4 กุมภาพันธ์ 2565 รวมเป็นเวลา 15 วัน สมาชิกทั้งห้าคน ได้แก่ ปีก, เปา, พี, ยาใจ และไดโน่ ถูกคุมขังในเรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ (ยกเว้น ออ วิโรฌาซึ่งถูกแยกไปที่ทัณฑสถานหญิงกลาง ได้รับการประกันตัวตั้งแต่วันที่ 22 มกราคม 2565) และภายหลังการไต่สวนในวันที่ 3-4 กุมภาพันธ์ 2565 มีสามคนที่รับสารภาพ คือ ปีก, เปา และพี
ย้อนอ่านคำพิพากษาของศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์
4 กุมภาพันธ์ 2565 ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ผู้ถูกกล่าวหาที่ 1-3 ได้แก่ ได้แก่ ปีก วชิรวิชญ์, เปา ปวริศและพี พีรพงศ์ มีความผิดฐานละเมิดอำนาจศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 30, 31(1), 33 ประกอบประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15 จำคุกคนละหนึ่งเดือน คำให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุกคนละ 15 วัน
เมื่อพิจารณาถึงอายุ การศึกษา สภาพความผิดและรู้สำนึกในการกระทำของผู้ถูกกล่าวหาทั้งสาม เมื่อโทษจำคุกที่จะลงแก่ผู้ถูกกล่าวหาทั้งสามมีกำหนดไม่เกินสามเดือน เมื่อปรากฏว่าผู้ถูกกล่าวหาไม่เคยได้รับโทษจำคุกมาก่อน จึงเห็นสมควรให้ลงโทษกักขังแทนโทษจำคุกมีกำหนด 15 วัน สำหรับผู้ถูกกล่าวหาที่ 4-6 ให้ยกคำกล่าวหา
ต่อมา 28 กุมภาพันธ์ 2566 ศาลอุทธรณ์พิพากษาว่า ตามที่ผู้ถูกกล่าวหาที่ 1-3 ระบุว่า ขอให้ศาลรอการลงโทษเพราะพฤติการณ์ที่ทำมาจากความโกรธเคืองเจ้าพนักงาน รวมทั้งรู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมนั้น ไม่มีความเกี่ยวข้องกับข้อความที่ขีดเขียนลงบนผนัง จึงไม่มีเหตุให้รอการลงโทษ พิพากษากักขัง 15 วันตามศาลชั้นต้น
